Skip to main content

Wednesday Book Musings

Should we be apologetic for what we read? Could it be embarrassing to admit that some of us do read YA fiction because some of it offers great advice on life! It was with such thoughts when I read this article on why reading fiction has become more important than ever. On Kindle, I have had access to some great fiction books that I would have otherwise not read as paperbacks. One among them is Love in the Present Tense by Catherine Ryan Hyde whose another book, Pay it Forward was made into a movie. The reasons for explaining our literature choices are more important these days is because all of us get labelled and categorized by our literary tastes in a book club. On Goodreads, when I see a healthy mix of fiction, non-fiction, history and sociology books it makes me realise this variation in our reading is essential for our thinking caps to grow and expand so as to behave sensibly in public. The moral code for behaviour is set pretty hard for people who read a multitude of subjects and do not shy away from expressing their innate thoughts about the same. 

A few days ago, I was going through my Kindle books and realised that I have a lot of half read fiction books there which is perhaps because I don't like them. So I proceeded to delete them before taking another look at a few of them. It astonished me to see my interest in these stories develop deeply than my first reading. Some of them are categorized as Women's Fiction and narrate powerful stories of women's collaborative and sisterhood. A lot of them are historical fiction as I love reading more about Scottish, Irish and English history. The fictional stories make room for amazing writing details that are considered too ornate for today's hard-hitting plots and times. I never realised I had Mystery books in there too. None of them read yet. So tonight, I make my first foray into a reading mystery on Kindle- The Woman on Orient Express written by Lindsay Jayne Ashford. As I understand from some skimming, it plots a mysterious fictional tale involving the great Agatha Christie. Since I have not read any book by her although I can rattle off names of her books, I am looking forward to this journey on the Oriental Express. 

There are some interesting contemporary fiction stories that I read in the last six months. One of them is Not Quite Perfect by Gretchen Galway and one thing that I noted common for a lot of this genre is that every book gets classified as a romance novel. This was less of a romance and more of a coming-of-age story of a seemingly old 28-year-old woman. I believe we can start new ventures and fail at them at any point in our lives but it becomes difficult more so for women. This story is about April, who has not held a proper job and is hence known as a Serial Temporary worker. It's a fictional scenario but really speaks volumes about corporate work culture and jealous people who try to sabotage spirits of hard-working people. Very relatable and some great writing here. Life is messy, chaotic, unpredictable, unnerving too but it really takes a steely nerve for a person to be able to stand on their solid ground and prove themselves. I like this one for its gutsy protagonist and her unbeatable spirits. Sometimes, we ought to fight back in a mean way.

Another is Coulson's Wife by Anna J. McIntyre. This had a very unlikely plot and made me gasp with sadness for the protagonists in the end. Why do we complicate love so much? We end up sacrificing ourselves on the altar of selfless love and really tearing lives apart. Love in the time of a turbulent period in American History like the First World War has had countless stories written about. This one, in particular, is a reminder of how women's role in society changed with the onset of war. Also, what it must have been to suffer through a misery of a lifetime seeing your love apart from you and then dying in your arms. I was so involved with Mary and William's lives that I wished they had gotten their love with each other instead of leading such half-lives because the society wouldn't have approved it. All of these rules of conduct and public behaviour are created by mortal men and when they shatter someone's life like because of their unbendable strict codes, it pains me to acknowledge that I am also a part of this same society that has thrust this culture of shame upon us for loving each other. 

I suppose, literature has given us stories to remember and some to take lessons from and it has also made us aware of the succinct definitions of love and being human in all eras. 

Comments

Popular posts from this blog

या जन्मावर, या जगण्यावर...शतदा प्रेम करावे?

पुस्तकांच्या आणि निसर्गाच्या साथीत जेवढा वेळ छान जातो आणि सार्थकी लागल्यासारखा वाटतो तितका खचितच कुठेतरी अन्यत्र वाटतो. नवीन वर्षात केलेल्या संकल्पांपैकी एक म्हणजे वाचलेल्या प्रत्येक पुस्तकावर स्वतःचं विवेचन लिहिणं. सुरुवात तर झाली आहे. साहित्य संमेलनाच्या निमित्ताने आणि वर्ष अखेरीच्या पार्श्वभूमीवर मुंबईतल्या बऱ्याच बुक स्टोर्सनी भर भक्कम डिसकाउंट जाहीर केला होता. मी देखील नाही नाही म्हणता लोभाला भुलून पार ATM मध्ये जाऊन पैसे काढून पुस्तकं खरेदी केलीत वर्षाच्या शेवटच्या दिवशी. टिव्ही वरच्या असंख्य कार्यक्रमांवर नजर फिरवल्यास असं चित्र दिसतं कि समाजाच्या नैतिक मूल्यांशी कार्यक्रम बनवणाऱ्यांच काहीच घेणं-देणं दिसत नाही. माणसांची पतच एवढी रसातळाला गेली आहे कि कपोलकल्पित आणि वास्तव जग यांची चांगलीच सरमिसळ आपण करून ठेवली आहे आणि त्यातून बाहेर पडण्याचे आपले काहीच मनसुबे वाटत नाही. आज सकाळी विचार करता करता माझ्या असं लक्षात आलं कि आपण किती उगाच खलबतं करतो, आपला दुरान्वये संबंध नसलेल्या गोष्टींबद्दल. काल रात्री जेवताना मी कुमार केतकरांचं "बदलते विश्व" हे साधारण दहा वर्षांपूर्व

गौरी देशपांडे आणि मी

आज २७ फेब्रुवारी. कविवर्य कुसुमाग्रज यांचा जन्मदिवस आणि मराठी भाषा दिवस. त्यानिमित्त मला आवडणाऱ्या एका मराठी लेखिकेच्या पुस्तकाचं विवेचन इथे करते. गौरी देशपांडे- मराठी वाचणाऱ्या साऱ्याच वाचकांना हे नाव जितकं परिचित आहे तितकच फार जवळचं देखील आहे. मी सर्वप्रथम गौरी देशपांडे यांची एक कथा शाळेत असताना अभ्यासली होती- कलिंगड. आणि कित्येक दिवस मी त्या कथेच्या पुढे अजून काही असेल का म्हणून उत्सुक आणि अस्वस्थ होते. दहावीत असताना वाचली होती म्हणून त्यांचं सर्व लिखाण वाचून काढायचं हे ठरवलं. पुढची चार- पाच वर्ष त्यांचं असं काही वाचनात आलं नाही. नंतर 'आर्किटेक्चर' शिकताना कॉलेजच्या ग्रंथालयात मराठी पुस्तकांचं कपाट दिसलं. आणि पाहिलं पुस्तक जे मी घेतलं नी वाचलं ते गौरी देशपांडेंचं 'मुंबई-तळेगाव-ग्रीस' असा प्रवास करणारी 'मुक्काम' हि दीर्घ कथा/कादंबरी. त्याचं दुसरं पुस्तक वाचलं ते म्हणजे 'आहे हे असे आहे', आणि त्यात मला परत एकदा सापडली ती 'कलिंगड' हि कथा. मी चार-पाच वेळा ते पुस्तक वाचून काढलं परीक्षा सुरु होण्याच्या काही दिवस आधी, एप्रिल मधेच आणि त्या कलिंगडाची

वेंधळेपणा

काही लोकांना वेंधळेपणा करण्याची एवढी सवय जडली असते कि कितीही त्यांनी काळजीने काम करण्याचा प्रयत्नापुर्वक निश्चय केला तरीही तो कधी तडीस जात नाही. मला माहित असलेल्या काही वेंधळ्या माणसांबद्दल सांगायचं झालं तर त्याचं प्रत्येक काम किंवा कृती हि इतरांसाठी तापदायकच ठरते बहुतेक वेळा. म्हणजे विद्यार्थ्यांच्या बाबतीत म्हणायचं झालं तर त्यांना परीक्षेत अभ्यास आठवेल का याचं टेन्शन असतं पण तरीही त्यातल्यात्यात त्यांच्या वेंधळेपणात कुठेही कसूर रहात नाही. अगदी परीक्षेची सामग्री नीट घेण्यापासून ते ओळखपत्र, परीक्षेत व्यवस्थित पेपर लिहिण्यापर्यंत सगळ्या गोष्टींमध्ये यांचा धांदरटपणा दिसून येतो. अशा लोकांच्या बेजबाबदार वागण्याची किंमत त्यांच्या परीजनांना भोगावी लागते याचं त्यांना सोयरसुतक देखील नाही. शेवटी काय तर माणूस स्वतःच्या स्वार्थाचाच विचार करतो. मला तर अतिशय राग आहे अशा लोकांच्या आप्पल्पोटेपणाची. त्यांच्या जगाचे ते राजे, सगळं भूमंडल फक्त यांच्या अवतीभवतीच फिरत असल्याचा यांचा फाजील गोड गैरसमज. आपल्यामुळे समोरच्याला केवढा मानसिक त्रास सोसावा लागत असेल याचा थांगपत्तासुद्धा अशा लोकांना नसतो मु