Skip to main content

April Authors

Yay! 'Tis the month of April, and April brings so much literary joy to me. The number of authors born this month is humongous. 

Let me start with Emile Zola. Born today in 1840, Zola was influenced by Balzac, Stendhal, Charles Darwin and Flaubert among many others. He wrote about the derelict society under the influence of alcohol and violence which became more prevalent during the second wave of industrial revolution in France. In one of his most famous works, The Masterpiece he wrote, From the moment I start a new novel, life’s just one endless torture. The first few chapters may go fairly well and I may feel there’s still a chance to prove my worth, but that feeling soon disappears and every day I feel less and less satisfied. I begin to say the book’s no good, far inferior to my earlier ones, until I’ve wrung torture out of every page, every sentence, every word, and the very commas begin to look excruciatingly ugly. Then, when it’s finished, what a relief! Not the blissful delight of the gentleman who goes into ecstasies over his own production, but the resentful relief of a porter dropping a burden that’s nearly broken his back . . . Then it starts all over again, and it’ll go on starting all over again till it grinds the life out of me, and I shall end my days furious with myself for lacking talent, for not leaving behind a more finished work, a bigger pile of books, and lie on my death-bed filled with awful doubts about the task I’ve done, wondering whether it was as it ought to have been, whether I ought not to have done this or that, expressing my last dying breath the wish that I might do it all over again!”

Washington Irving, Jane Goodall, Maya Angelou, Booker T. Washington, William Wordsworth, Barbara Kingsolver, Paul Theroux, Tom Clancy, Samuel Beckett, Eudora Welty, Seamus Heaney who died in 2013 and whose books I've been trying to trace without any luck in Mumbai's Bookstores, Arnold Toynbee, the historian, Henry James whose The Portrait of a Lady I've reread and made my many friends read, My lady Charlotte Bronte, the Butterfly collector Vladimir Nabokov and the bard, Shakespeare on April 23rd also celebrated as World Book Day, Anthony Trollope, Daniel Defoe who died on April 24th, the great Edward Gibbon, author of The History of the Decline and Fall of the Roman Empire, Harper Lee who passed away early this year and Sir Terry Pratchett who left us last year, and Annie Dillard who I love quoting celebrates her birthday on the last day of April. Isn't this quite a list? And I am fully aware of how much reading I am yet to catch up. 

Some writers light up a rare fire inside the readers. Theroux has kept me on my toes ever since I took his train journey and travelled across Great Britain to Japan in his The Great Railway Bazaar. Such a beautiful and exhaustive narrative on the many train journeys between two different continents and many diverse cities and countries. My very first travel literature began with Paul Theroux before I moved on to William Dalrymple. Charlotte Bronte absolutely enthrals me more with her poetry than her novels. My only dedicated tribute to the Bronte Sisters is my collection of each one of their famous works, Wuthering Heights by Emily Bronte, Jane Eyre by Charlotte Bronte and Agnes Grey by the lesser known youngest Bronte sisters, Anne. Maya Angelou inspires and fills me with a passion to conquer the world with her Phenomenal Woman. Wordsworth enchanted me right during the school years with his Daffodils, and I've read more of this Romantic poet who launched the Romantic Age in English Literature along with Samuel Coleridge. Don't even get me started with Coleridge because I am an absolute admirer of his Rime of the ancient mariner, which is one of his most widely read longest poems in English. I shivered and cried and winced in pain and fear as each wave shifted the ship in the storm. This is one sea voyage I distinctly remember as if I travelled in it apart from Jonathan Swift's Gulliver's Travels. Will I ever come out of this beautiful, haunting and inviting world of literature? I think not. Let me quote Zola again who wrote- 
“If you ask me what I came to do in this world, I, an artist, will answer you: I am here to live out loud.”

Comments

Popular posts from this blog

या जन्मावर, या जगण्यावर...शतदा प्रेम करावे?

पुस्तकांच्या आणि निसर्गाच्या साथीत जेवढा वेळ छान जातो आणि सार्थकी लागल्यासारखा वाटतो तितका खचितच कुठेतरी अन्यत्र वाटतो. नवीन वर्षात केलेल्या संकल्पांपैकी एक म्हणजे वाचलेल्या प्रत्येक पुस्तकावर स्वतःचं विवेचन लिहिणं. सुरुवात तर झाली आहे. साहित्य संमेलनाच्या निमित्ताने आणि वर्ष अखेरीच्या पार्श्वभूमीवर मुंबईतल्या बऱ्याच बुक स्टोर्सनी भर भक्कम डिसकाउंट जाहीर केला होता. मी देखील नाही नाही म्हणता लोभाला भुलून पार ATM मध्ये जाऊन पैसे काढून पुस्तकं खरेदी केलीत वर्षाच्या शेवटच्या दिवशी. टिव्ही वरच्या असंख्य कार्यक्रमांवर नजर फिरवल्यास असं चित्र दिसतं कि समाजाच्या नैतिक मूल्यांशी कार्यक्रम बनवणाऱ्यांच काहीच घेणं-देणं दिसत नाही. माणसांची पतच एवढी रसातळाला गेली आहे कि कपोलकल्पित आणि वास्तव जग यांची चांगलीच सरमिसळ आपण करून ठेवली आहे आणि त्यातून बाहेर पडण्याचे आपले काहीच मनसुबे वाटत नाही. आज सकाळी विचार करता करता माझ्या असं लक्षात आलं कि आपण किती उगाच खलबतं करतो, आपला दुरान्वये संबंध नसलेल्या गोष्टींबद्दल. काल रात्री जेवताना मी कुमार केतकरांचं "बदलते विश्व" हे साधारण दहा वर्षांपूर्व...

गौरी देशपांडे आणि मी

आज २७ फेब्रुवारी. कविवर्य कुसुमाग्रज यांचा जन्मदिवस आणि मराठी भाषा दिवस. त्यानिमित्त मला आवडणाऱ्या एका मराठी लेखिकेच्या पुस्तकाचं विवेचन इथे करते. गौरी देशपांडे- मराठी वाचणाऱ्या साऱ्याच वाचकांना हे नाव जितकं परिचित आहे तितकच फार जवळचं देखील आहे. मी सर्वप्रथम गौरी देशपांडे यांची एक कथा शाळेत असताना अभ्यासली होती- कलिंगड. आणि कित्येक दिवस मी त्या कथेच्या पुढे अजून काही असेल का म्हणून उत्सुक आणि अस्वस्थ होते. दहावीत असताना वाचली होती म्हणून त्यांचं सर्व लिखाण वाचून काढायचं हे ठरवलं. पुढची चार- पाच वर्ष त्यांचं असं काही वाचनात आलं नाही. नंतर 'आर्किटेक्चर' शिकताना कॉलेजच्या ग्रंथालयात मराठी पुस्तकांचं कपाट दिसलं. आणि पाहिलं पुस्तक जे मी घेतलं नी वाचलं ते गौरी देशपांडेंचं 'मुंबई-तळेगाव-ग्रीस' असा प्रवास करणारी 'मुक्काम' हि दीर्घ कथा/कादंबरी. त्याचं दुसरं पुस्तक वाचलं ते म्हणजे 'आहे हे असे आहे', आणि त्यात मला परत एकदा सापडली ती 'कलिंगड' हि कथा. मी चार-पाच वेळा ते पुस्तक वाचून काढलं परीक्षा सुरु होण्याच्या काही दिवस आधी, एप्रिल मधेच आणि त्या कलिंगड...

वेंधळेपणा

काही लोकांना वेंधळेपणा करण्याची एवढी सवय जडली असते कि कितीही त्यांनी काळजीने काम करण्याचा प्रयत्नापुर्वक निश्चय केला तरीही तो कधी तडीस जात नाही. मला माहित असलेल्या काही वेंधळ्या माणसांबद्दल सांगायचं झालं तर त्याचं प्रत्येक काम किंवा कृती हि इतरांसाठी तापदायकच ठरते बहुतेक वेळा. म्हणजे विद्यार्थ्यांच्या बाबतीत म्हणायचं झालं तर त्यांना परीक्षेत अभ्यास आठवेल का याचं टेन्शन असतं पण तरीही त्यातल्यात्यात त्यांच्या वेंधळेपणात कुठेही कसूर रहात नाही. अगदी परीक्षेची सामग्री नीट घेण्यापासून ते ओळखपत्र, परीक्षेत व्यवस्थित पेपर लिहिण्यापर्यंत सगळ्या गोष्टींमध्ये यांचा धांदरटपणा दिसून येतो. अशा लोकांच्या बेजबाबदार वागण्याची किंमत त्यांच्या परीजनांना भोगावी लागते याचं त्यांना सोयरसुतक देखील नाही. शेवटी काय तर माणूस स्वतःच्या स्वार्थाचाच विचार करतो. मला तर अतिशय राग आहे अशा लोकांच्या आप्पल्पोटेपणाची. त्यांच्या जगाचे ते राजे, सगळं भूमंडल फक्त यांच्या अवतीभवतीच फिरत असल्याचा यांचा फाजील गोड गैरसमज. आपल्यामुळे समोरच्याला केवढा मानसिक त्रास सोसावा लागत असेल याचा थांगपत्तासुद्धा अशा लोकांना नसतो मु...