The Rebelle blog

हळूहळू मनावरचा ताण सैल झाला. उन्हात बसले, हसले, काही जुन्या गोष्टी आठवल्या. क्षणात सकाळपासून दाटून आलेलं मळभ दूर झालं. आधी छातीत धडधडलं, हात थरथरले, मग काहीतरी माझ्या आत निवळलं. आपल्या मनाला सतत एखाद्या टॉनिकची गरज असते. ते टॉनिक मी बऱ्याच दिवसांत प्यायले नव्हते म्हणून हा सगळा उहापोह. शब्दांमध्ये काय विलक्षण सामर्थ्य असतं! माझ्या मनाला उभारी देणारे, त्याला मोकळं करणाऱ्या मैत्रिणी भेटल्या. क्षणात किती बदल झाले. माझ्या खांद्यांवर एक अनामिक ओझं मी वाहत होते, ते हलकं होत गेलं. आपला आनंद, मनःशांती आपण स्वतः शोधावी लागते. विनाकारण विचारांचं ओझं आपण घेऊन फिरत राहतो.  ऊन जसजसं वाढत गेलं, तसे मनातले दुःख वितळत गेले. आपल्या अवतीभवती किती सुंदर जग आहे. आपण सगळं विसरून केवळ स्वतः मध्ये रममाण होत जातो आणि मग त्या सातत्याचा देखील कंटाळा येत राहतो. नवीन काहीतरी करण्याची उर्मी विरून जाते. जसा आनंद शोधता यायला हवा, तशीच स्वयं- प्रेरणा देखील आपण जागृत करायला हवी. फार गुरफुटून गेलोय आपण एकाच ध्यासाच्या मागे. सगळे करतात, पूर्ण जग तसंच चाललंय म्हणून त्यांच्यासारखे होण्याचा आणि करण्याचा अट्टहास आत...

We need Change! We need a Revolution! We need to claim our rights! and the lists of 'needs' keeps on increasing. Could we truly be two different entities in a singularly obsessed world of irregularities? You contradict me point blank and I retaliate with equal ferocity. There's a moment in being when the world stops by for a minute and a soul strikes out. Just the two of us, we can make it try. We need more than one for stirring change.   WHAT IS CHANGE? Seeing the world bending to our whims, catering to our arrogance, bowing in front of us- it is more than this- in our understanding of falling down, bruising our egos, faltering in our steps. Learning from these comparative narratives of metamorphosis. I am surrounded by chaos. An unending whirl of noises and voices confused in their paradoxical worlds enwrapped in a neverending trail of sorrows and disappointments. I feel happy when someone else corresponds to my sense of mangled turbulence. It's all chur...

This is my first post in the new year which has become old now by a month. I can't believe how quickly January went past in a blur. Not really a blur, since I am able to recall each day from it. I started a new job, new work place in a new town, new people and so many new adventures to begin with. I can hardly contain my enthusiasm as I rewind back to exactly thirty days ago. Life is amazing. it always introduces us to something resourceful if not what's necessary. While I am working at a new place, with new colleagues and plenty of new things to teach and learn every day, I am extremely happy to choose this opportunity. My learning graph seems to have expanded and so has my sharing graph. I am happier each day facing a multitude of events, mostly small but impacting in their own nature. I have taken to exploring the environs around my new workplace and to my delight I stumbled upon a beautiful sight one morning. A riverfront with old tall trees lining narrow paths of a m...